Twitter hesabım hacklendi; Artık bir Türk rock grubuyum.

Bu benim için biraz utanç verici ama bu hikaye, hesabının kontrolünü kaybeden birden fazla Twitter kullanıcısı hakkında. Elon Musk, bir zamanlar en değerli çevrimiçi haber, bilgi ve sohbet sitesini bir çöplüğe çevirmek yerine, kısa sürede naziler ve spam gönderenler için bir sığınak haline getirdi. ve toksisite.

Saldırıya uğrama şeklim, yalnızca Twitter’da değil, bankalarımızdan sağlık hizmeti sağlayıcılarımıza kadar herkes tarafından muamele görmeye alıştığımız yolda da sert bir ışık tutuyor.

Buraya nasıl geldim? 25 Mart’ta, arkadaşım Jodi Bigault’a bir not olan son gerçek mesajımı tweet’ledim. Jodi ile ilk olarak Twitter sayesinde tanıştığımı ve birlikte bir kitap yazdığımızı hatırlayalım. Mayıs 2017’de, onunla birlikte bir kitap yazdığımız bir rüyadan uyandım ve dakikalar sonra (hiç tanışmadığım) Jodi bana rüyanın ne olduğunu sordu ve ben de ona anlattım. “Aman Tanrım, hadi yapalım” diye cevap verdi. Beş yıl sonra, kitabımız Times’ın en çok satanlar listesinde üç numaraydı. Bu, Twitter’ın bir zamanlar ne kadar harika olduğunun bir ölçüsü – iki yazarın bir rüyanın ardından rastgele tanıştığı ve bunun sonucunda bir ortaklık ve dostluğun başladığı bir yer.

Ama o günler geride kaldı. Aslında, 1 Nisan, Musk’ın şimdiye kadar o sahnedeki kişinin aslında kendisi olduğunu gösteren mavi onay işaretleri sistemini sona erdirmeyi seçtiği tarihti.

Zamanla “mavi çekler” nefretin simgesi haline geldi; Bazı kullanıcılar için doğrulanmış, bir ile eşanlamlıdır. Solcu bir liberal elit.

Daha demokratik olma çabasıyla Musk, sitedeki doğrulamayı sonlandırmaya karar verdi ve siteyi, kullanıcıların ayda 8 dolara mavi çek alabilecekleri Twitter Blue adlı bir şeyle değiştirdi.

O cumartesi Twitter’dan bir bildirim aldım; Güvenilirlik için küçük bir kazançla, zaten doğrulanmış kullanıcılar hesaplarını son tarih olan 1 Nisan’dan önce kaydettirerek “eski” statü elde edebilirler. Bir sayfaya yönlendirildim ve giriş yaptıktan sonra (telefonuma gönderilen bir doğrulama kodu ve ardından can sıkıcı bir duraklama ile onaylandı), hesabımı gerçekten kaydettirdiğimi ve doğrulama durumumun güvende olduğunu öğrendim.

Ne yazık ki, “miras” çeki diye bir şey yoktur. Bunun yerine, bilgisayar korsanlarının hemen değiştirdikleri kullanıcı adımı ve şifremi almalarına olanak tanıyan daha karmaşık bir dolandırıcılıktı. Artık “eski” bir hesap olduğumu söyleyen mesajı aldıktan beş saniye sonra artık giriş yapamadığımı fark ettim. Otuz saniye sonra, bilgisayar korsanlarının hesabımı kurtarmayı teklif ettiği bir WhatsApp mesajı aldım. 200 dolar için.

Hacker’lar iş başındayken Instagram hesabıma girdiler -üzgünüm aynı şifreyi kullandılar- ve Türk rock and roll gruplarının fotoğraflarını yayınlamaya başladılar.

Nasıl aldatıldığımı mı soruyorsun? Ne de olsa ben bir üniversite profesörüyüm ve teknolojide yeni değilim ya da dünyada pek çok kötü aktör olduğunun farkındayım.

Belki de düşündüğümden daha safımdır. Kimlik bilgilerimi çevrimiçi verdim mi? Ah, büyük bir aptal gibi, bunu yapmam için kandırıldım.

Ama bu aldatmacayı başarılı kılan neydi? Bunun bir kısmı bana aptal gibi davranılmasıydı – Yani, bana tekrar tekrar doğrulama kodları gönderip sonra bekletmeleri, daha fazla doğrulama kodu göndermeleri ve tekrar tekrar bekletmeleriydi.

Artık bankalarımızın, sağlık hizmeti sağlayıcılarımızın ve İnternet’teki hemen hemen her hizmet sağlayıcının rahatsız edildiğini ve aptal gibi davranıldığını kabul ediyoruz. Şimdi tek yapmamız gereken beklemede beklemek veya bir “captcha” ızgarasındaki durdurma sinyallerini veya yangın hidrantlarını belirlemek veya çökmekte olan gizemli bir ızgarada gizlenmiş dalgalı harfleri deşifre etmek.

Bana güvenilirlik yüzüğünü veren sürecin sefaletiydi.

Hack günlerinde Twitter desteğiyle günlük yardım biletleri açtım. Tek tavsiyeleri yeni bir hesap açmamdı. Belki @RealJennyBoylan? Biraz depresif hissettiriyor. @RealJennyBoylan yeniden başlamalı. Bu arada Fake @JennyBoylan’ın 37.000 takipçisi var.

@RealJennyBoylan’a yeni başladım ve hesabı yeniden oluşturmaya başladım. Ama inanılmaz, iki gün önce kendine “Vampir Keçi” diyen bilgisayar korsanı benimle iletişime geçti ve fidye ödersem şifremi iade edeceğini söyledi.

Vampir Keçi ve ben bir sohbet başlattık. Buna bir ilişki bile diyebilirsiniz. “Amerika güzel mi” diye bilmek istiyor. Türkiye’de işler nasıl gidiyor diye soruyorum. Ona henüz fidyeyi ödemedim ama düşünüyorum (korkarım bu başka bir dolandırıcılık.)

Ancak kayıtlara geçsin: Türkiye’de vampir keçilerle sohbet etmek, Twitter’da herhangi birinden yardım almaktan daha kolaydı.

Musk, Twitter’ı daha demokratik hale getirerek ne düşünüyor olursa olsun, bu kesinlikle olamaz.

Bilgisayar korsanlığım bağlamında mutlu bir şey oldu. Yaklaşık üç haftadır Twitter’dan uzaktım. Onun yerine Rebecca Mackay’inki gibi kitaplar okuyorum. Harika bir yeni roman. İrlandalı bir punk grubu gibi yeni müzikler keşfetmek zıplamak.

yeni bir grup buldum DumanCountry müziği ve grunge’ın çok havalı bir karışımı.

Onlar Türkiye’den.

Jennifer Finney Boylan 18 kitabın yazarıdır. Barnard College’da bir profesör, Harvard Radcliffe Institute for Advanced Study’de 2022-23 bursiyeridir.